- THOR: De subtiliteit van een voorhamer ★★

Er was eens een klein leeuwtje, de zoon van de koning van het dierenrijk. Het leeuwtje was echter overmoedig en arrogant, en dacht dat hij dapper was door de vijanden van het rijk op hun eigen land te gaan bevechten. Zijn vader redde hem en maakte hem duidelijk dat hij nog moest leren wat het betekende om koning te zijn. Na de dood van zijn vader werd het leeuwtje verbannen naar een andere wereld, maar

- SOURCE CODE: Entertainende rit ★★★

Als posters alles over een film zouden zeggen – en vaak is dat het geval – dan hadden wij Source Code links laten liggen. Die poster – Jake Gyllenhaal, rennend, strak in het pak, revolver in aanslag – doet immers vermoeden dat Source Code een nieuwe actiefilm is, van het genre waarin er al veel te veel zijn gemaakt. We denken zelfs dat als we de naam ‘Jake Gyllenhaal’ zouden uitwissen en er ‘Tom Cruise’ van maakten, de

- THE ADJUSTMENT BUREAU: Nolfi's overtuigende debuut ★★★★

Als we hadden geweten wat het concept van deze film was, waren we hem waarschijnlijk vroeger gaan bekijken. Een blik op de filmposter plantte terstond het idee in ons hoofd dat deze film gelijkaardig is aan The Good Sheperd (R. De Niro, 2006), dewelke een goede maar - excuseert u ons - ongelooflijk saaie en politiek correcte film is, waar wij na een half uur wel genoeg van hadden. Toch acteert

- SCREAM 4: Meta-film op zijn best ★★★

Toegegeven, als zware Wes Craven addict was ik wel een tikje bevooroordeeld, maar als compensatie ben ik nooit echt een diehard fan geweest van de befaamde Scream franchise. Zo heb ik genoten van de originele Scream (W. Craven, 1996) maar verloor ik mijn interesse al bij de sequel Scream 2 (W. Craven, 1997) en gaapte ik mijn verveling bijna weg bij het zien van Scream 3 (W. Craven, 2000). Ik hou meer van de

- BLACK SWAN: Perfectie op pellicule ★★★★★

Het is ondertussen alweer een week of zes geleden dat Black Swan, de nieuwe film van Darren Aronofsky (Requiem For A Dream, The Wrestler) in de zalen kwam. Ondergetekende ging hem inmiddels ten tweede male bekijken en vond dat de film alsnog een review op uw favoriete blog verdiende, ook al heeft u hem waarschijnlijk al mogen aanschouwen. En als u dat nog niet heeft gedaan: haast u naar de

- IN A BETTER WORLD: Drama op z'n Deens ★★★½

De Deens regisseuse Susanne Bier is in haar films niet bang van grote woorden. Wij wel. Wanneer cineasten zich immers geroepen voelen om een betoog af te steken over zaken als schuld en boete, plicht en verantwoordelijkheid, resulteert dit vaak in een twee uur durend, moraliserend kijkstuk met een hoop stukgelopen relaties, uiteengereten gezinnen, onnodige ongelukken en een nog grotere hoop gejank, maar

- RED RIDING HOOD: Huilen met Roodkapje op ★

Heeft u ooit Suske en Wiske-album 252, getiteld Volle Maan, gelezen? Wij wel. In dat verhaal – het is al bij al wel een aanrader – gaan onze twee vrienden kamperen in een dorpje in Limburg, dat bij elke volle maan geteisterd wordt door een hellebeest dat het vee van de boeren verslindt. Vanzelfsprekend gaat het hier om een weerwolf, die wordt getoond als een zwarte wolf met het formaat van een volwassen beer. Datzelfde

- RABBIT HOLE: Rouwen op het grote doek ★★★½

We verheugden ons op deze film vanwege de looks of it, aangezien we niet echt zeer bekend waren met John Cameron Mitchell, die deze Rabbit Hole inblikte. Het feit dat Nicole Kidman erin meespeelt, één van de meest onophoudend indrukwekkende actrices in Hollywood - een favoriet van ons is de horrorfilm The Others (A. Amenábar, 2001), waarin Kidman de perfecte rol speelt zonder te gemaakt over te komen - doet

- LIMITLESS: Op de grens van slechte film ★★

Een interessant concept: als we u vertellen - en hopelijk slaan we uw stoutste dromen niet aan diggelen - dat de uitspraak 'de mens gebruikt slechts 10 procent van zijn hersens' kant noch wal raakt, dan komt dat de nieuwe film van Neil Burger, een jonge cineast die enkel een aanzienlijke hit scoorde met The Illusionist (2006), niet echt ten goede. Bovendien wordt in de film zelfs de mythe fout gebruikt. De tekstlijn van

- THE FIGHTER: Boksen zoals het hoort ★★★½

Ha, boksfilms. Het is een genre apart, met een aantal vaste ingrediënten. Bezwete lichamen die het tegen elkaar opnemen. Mannen (of Hilary Swank) die boven zichzelf uitstijgen in de ring, maar verdrinken in de problemen van hun leven buiten de gymzaal. En last but not least: (buitengewoon) sterke acteerprestaties, zowel binnen als buiten de ring. Denkt u maar aan Joe Pesci en een waarlijk verbluffende Robert De

- SUCKER PUNCH: Overkill geherdefinieerd ★½

Nog niet zo heel lang geleden zei een vriend me dat games en cinema steeds meer en meer naar elkaar toegroeien. Profetische woorden, zo bleek, want Sucker Punch, de nieuwe prent van Zack Snyder (300, Watchmen) werd op het online filmtijdschrift K.U.T. al beschreven als ‘een game waarbij de controller uit je handen wordt gerukt’. Of hoe Zack Snyder aantoont dat games en cinema toch beter gescheiden blijven.

- RANGO: Fris westernentertainment ★★★½

Het is eigenlijk schrijnend dat er amper animatiefilms worden gemaakt die erin slagen met opperhoofd Pixar te concurreren. Met draken als Shrek The Third en Madagascar 2 komt Dreamworks – de, op Pixar na, belangrijkste producent van computer  animatiefilms – nog niet in de buurt van pareltjes als WALL-E, Up en Ratatouille, en ook de nochtans verdienstelijke Ice Age-films van 20th Century Fox bereiken nooit het

- TRUE GRIT: Net een tikje te weinig grit ★★★★

Een film van Ethan en Joel Coen is een goede film. Dat zou een clichématige uitspraak zijn, ware het niet dat de meest inherente eigenschap van een cliché een afgesleten maar algemeen aanvaarde waarheid omvat. Hoewel we voorzichtig de zaal binnentraden, zijn we er met een goed gevoel terug buiten gegaan, en hebben we onze borst kunnen inwrijven met de eeuwige gedachte dat ‘Coen Brothers’ en ‘slechte film’