Ads Header

dinsdag 12 april 2011

- THE FIGHTER: Boksen zoals het hoort ★★★½


Ha, boksfilms. Het is een genre apart, met een aantal vaste ingrediënten. Bezwete lichamen die het tegen elkaar opnemen. Mannen (of Hilary Swank) die boven zichzelf uitstijgen in de ring, maar verdrinken in de problemen van hun leven buiten de gymzaal. En last but not least: (buitengewoon) sterke acteerprestaties, zowel binnen als buiten de ring. Denkt u maar aan Joe Pesci en een waarlijk verbluffende Robert De Niro in Raging Bull, Hilary Swank en Morgan Freeman in Million Dollar Baby en een zowaar menselijke Mickey Rourke in The Wrestler (die we voor alle gemak ook even als boksfilm beschouwen). Verder bokste ook Will Smith zichzelf naar een Oscarnominatie voor Ali, en zelfs Sylvester Stallone presteerde meer dan behoorlijk in de boksklassieker Rocky.

En, driewerf hoera: ook in The Fighter wordt er uitstekend geacteerd. Dat Christian Bale een uitermate sterke prestatie neerzet, hoefden we u vast niet meer te vertellen: hij won een Oscar voor zijn rol als Dicky Eklund, en hetzelfde geldt voor Melissa Leo, die een Oscar ontving voor haar rol als de moeder van de halfbroers Dicky en Micky. Die laatste (en de jongste van de twee broers) wordt vertolkt door Mark Wahlberg, en hoewel zijn prestatie minder zinderend is dan die van Bale, verdient hij een pluim omdat hij zich überhaupt niet van het scherm laat acteren. De eerlijkheid gebiedt ons immers om te zeggen dat Wahlberg niet echt een geweldig acteur is (bekijk de eerste tien minuten van het misbaksel The Big Hit maar eens – waarschijnlijk wil u zelfs niet verder kijken), en daarom is het des te aangenamer om te zien dat hij in de juiste rol, in de juiste film en met de juiste mensen weldegelijk een aardig potje kan acteren.

Applaus ook voor regisseur David O. Russell (een blik op IMDb leert ons dat hij eerder Three Kings en I Heart Huckabees regisseerde), die niet alleen een uitmuntend acteursregisseur blijkt te zijn, maar ook van een vrij voorspelbaar verhaal een sterk boksdrama weet te maken. Hij vertelt het verhaal van Micky Ward, een tweederangs bokser die timmert aan de weg naar de roem, en daarbij wordt bijgestaan door zijn moeder en zijn broer Dicky, die hem traint. Dicky was zelf ooit een gevierd bokser die Sugar Ray Leonard tegen het canvas kreeg, maar die zijn carrière heeft vergooid met drugs en kleine criminaliteit en nu in de waan leeft dat hij ooit een waanzinnige comeback zal maken. Micky’s nieuwe vriendin Charlene (Amy Adams op haar best) en een pijnlijke nederlaag tegen iemand die een categorie zwaarder is, doen Micky echter inzien dat zijn moeder en zijn broer hem niet naar de top kunnen brengen. Wanneer Dicky weer eens de gevangenis in moet, wendt Micky zich, tot groot ongenoegen van zijn familie, tot een professioneel management.

Centraal in de plot staat de band tussen Micky en zijn familie, die naast zijn broer en zijn moeder ook bestaat uit een stuk of zeven marginale zussen. Micky hecht veel belang aan zijn familie, maar ziet in dat zij niet genoeg zijn om hem aan de titel te helpen. Het is bewonderenswaardig dat David O. Russell met een plot waarbij meligheid en sentiment voortdurend om de hoek loeren, een puur en echt verhaal aan zijn kijkers kan overbrengen. Het helpt natuurlijk als je over acteurs als Bale en Leo beschikt, die erin slagen om hun personage aandoenlijk te laten overkomen, daar waar anderen er een vreselijke karikatuur van zouden maken. Maar ook stilistisch gezien laat Russell zien dat hij het plotmateriaal door en door kent. Kleine, handmatige, camerabewegingen, een harde, realistische stijl en de juiste locaties zuigen je als kijker de film in en doen je meeleven in de gevechtsscènes. Natuurlijk is het overigens echt gebeurde verhaal niet echt origineel te noemen, en worden de clichés niet geschuwd, maar de eerlijke manier waarop Russell met plot en personages omgaat, zorgt ervoor dat deze clichés nooit storend worden.

Wij kijken uit naar het volgende werk van David O. Russell. Het zou ons niet verbazen, mocht hij met origineler plotmateriaal (en  met een nog net iets betere hoofdrolspeler) een waar meesterwerk inblikken. Met The Fighter heeft hij alvast een boksdrama gemaakt zoals het moet: hard, tragisch en met uitstekende acteerprestaties. Of hadden we dat al gezegd? 

Ons oordeel:  ½

The Fighter / VS 2010 / Regie: David O. Russell / Scenario: Scott Silver, Paul Tamasy & Eric Johnson / Met: Mark Wahlberg, Christian Bale, Melissa Leo, Amy Adams e.a. / 116 min.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

WEERGAVEN