- ON STRANGER TIDES: Pirata Jones ★½

Drink up, me hearties, yo-ho! Met die woorden sloot Captain Jack Sparrow in 2003 The Curse of the Black Pearl af. Toegegeven, acht jaar post dato kunnen wij nog altijd van de eerste Pirates of the Carribean-film genieten wanneer de jaarlijkse passage op het kleine scherm er weer eens aankomt. Echt goed zouden we de film niet durven noemen, maar een onnavolgbare Johnny Depp, een uitzonderlijk verdienstelijke

- THE COMPANY MEN: Harde realiteit en melancholie ★★★★½

Blijkbaar zijn ze in Amerika happiger op deze nieuwste film van John Wells (bijna uitsluitend bekend van succesvolle televisiereeksen als The West Wing en ER) dan in ons land als we naar de kritische receptie kijken. Nochtans scoort deze prent, over zakenlui met een riant loon die het door een faillissement opeens met veel minder moeten stellen, bijzonder hoog in de VS. Zo schrijft het gerennomeerde magazine

- THE TREE OF LIFE blijkt Gouden Palmboom

Het 64^ste filmfestival van Cannes zit er weer op, maar zal niet snel vergeten worden, wegens de vele memorabele (en controversiële) gebeurtenissen die naar goede gewoonte plaatsvonden aan La Croisette. Bovenaan het lijstje staat – eveneens naar goede gewoonte – de Deense regisseur Lars von Trier, die ditmaal niet filmisch (na het bejubelde en verguisde Antichrist waarmee hij twee jaar geleden afkwam – ook binnen

- THE TREE OF LIFE: Mooie beelden, zwakke film ★★½

Terrence Malick is ongetwijfeld één van de meest intrigerende figuren uit de wereld van de cinema. De man geeft nooit interviews of toelichting bij zijn films, het aantal bekende foto’s van de kluizenaar is op één hand te tellen en hij is zowat de traagfilmer aller traagfilmers. Nadat hij na Days of Heaven maar liefst twintig jaar van de radar verdween om vervolgens het magistrale The Thin Red Line op de mensheid los te laten,

- LE GAMIN AU VÉLO: Sprankeltje hoop ★★★★

De Franse komediegrootmeester Jacques Tati, bekend van onder meer Mon Oncle en Playtime, beweerde wel eens dat hij de scenario’s van zijn films niet hoefde te verzinnen: hij deed weinig meer dan observeren, en als hij dat maar lang genoeg deed, zag hij in het echte leven hele films passeren. Hetzelfde zou wel eens van toepassing kunnen zijn op de gebroeders Dardenne; al sinds Rosetta vertellen de Luikse broers

- WATER FOR ELEPHANTS: Schijn bedriegt soms ★★★

Een liefdesverhaal, een affiche waarop de Twilight-ster Robert Pattinson en Reese Witherspoon verstrengeld zijn in een clichématige omhelzing, een ondertitel als 'Life is the most spectacular show on earth' en een ietwat pseudopoëtische titel als Water for Elephants. Deze dingen staan wat ons betreft meestal garant voor een flauwe film zonder verhaal of echte dreiging met als onderwerp een doordeweekse kalverliefde.

- THE ROOMMATE: Filmonwaardig ½

Vier weken geleden waren wij zo ziek van Red Riding Hood dat wij de film prompt tot slechtste film van 2011 bombardeerden. Helaas! Wij zijn nog maar amper bekomen van het abominabele niveau van Red Riding Hood, of The Roommate gaat al meteen met de vlag ‘slechtste film van het jaar’ lopen! Erger nog, de film lijkt er zelfs trots op te zijn, afgaande op de manier waarop regisseur Christian E. Christiansen (hippe naam, dat

- RIO: Veel gekakel, weinig pluimen ★★

Vraag aan iemand de eerste vijf zaken die bij hem opkomen wanneer je ‘Rio de Janeiro’ zegt, en 90% antwoordt (in willekeurige volgorde): carnaval, voetbal, samba, favela’s (indien dit u niets zegt, bekijk als de bliksem Cidade de Deus) en Cristo Redentor (het gigantische Christusbeeld, en tevens één van de zeven ‘moderne’ wereldwonderen). Dat iemand de titel van de nieuwste film van Carlos Saldanha, de