Het 64ste filmfestival van Cannes zit er weer op, maar zal niet snel vergeten worden, wegens de vele memorabele (en controversiële) gebeurtenissen die naar goede gewoonte plaatsvonden aan La Croisette. Bovenaan het lijstje staat – eveneens naar goede gewoonte – de Deense regisseur Lars von Trier, die ditmaal niet filmisch (na het bejubelde en verguisde Antichrist waarmee hij twee jaar geleden afkwam – ook binnen Cine-Hall zijn de meningen verdeeld) maar persoonlijk voor de nodige provocatie zorgde, door zich, al dan niet voor de grap, als Hitler-sympathisant te outen en bijgevolg meteen persona non grata werd verklaard. (Zijn film Melancholia bleef wel in de running.) Hij werd qua controverse op de voet gevolgd door Dominique Strauss-Kahn – DSK voor vrienden en journalisten – wiens aanrandingschandaal belangrijk genoeg was om de filmische orde aan de Cote d’Azur te verstoren. Een mens zou zich afvragen wat er op cinematografisch vlak te beleven viel.
Wel, op dat gebied kroonde Terrence Malicks film The Tree of Life (★★½) zich tot de absolute tweedrachtzaaier. Door sommigen verguisd, door anderen bejubeld. Wij rekenen onszelf tot die eerste partij (waarom leest u hier: http://cine-hall.blogspot.com/2011/05/tree-of-life-mooie-beelden-zwakke-film.html), maar de 64ste Cannesjury, voorgezeten door de eens zo briljante acteur Robert De Niro, bleek tot het tweede kamp te behoren, want de langverwachte en vaak uitgestelde prent over het ontstaan van de aarde (bijzonder summier samengevat) ontving de hoofdprijs in Cannes. Terrence Malick was er, geheel in de lijn van zijn kluizenaarsbestaan, niet bij, en dus gaf Jane Fonda de Gouden Palm aan producent Bill Pohlad, die beweerde voor zijn regisseur te spreken wanneer hij zei “heel blij te zijn met deze eer.”
Een teleurstelling voor de Belgische media, die hoopten dat de gebroeders Dardenne de trofee voor de derde keer mee naar huis mochten nemen. De Luikse broers grepen net naast de hoofdprijs, maar waren zeer verheugd met de Grand Prix, de officieuze tweede prijs, die ze ontvingen voor Le gamin au vélo (★★★★). Een gedeelde prijs weliswaar, want ook de Turkse regisseur Nuri Bilge Ceylan komt op de Grand Prix-erelijst te staan, voor Once Upon a Time in Anatolia (de film heeft nog geen releasedatum in ons land).
Ons land viel ook nog in de prijzen in de categorie Short Films; Badpakje 46 van Wannes Destoop kreeg de Jury Prijs, de hoofdvogel ging naar Cross-Country van de Oekraïense regisseuse Maryna Vroda.
We gaan hier niet de hele erelijst afgaan – die vindt u hier: http://www.festival-cannes.com/en/theDailyArticle/58683.html) – maar we willen graag nog even vermelden dat de The Artist, de stille film over de opkomst van de geluidsfilm die werd getipt als een van de favorieten voor de Gouden Palm, met Jean Duajrdin de beste acteur van het festival in zijn rangen bleek te hebben. Prijs voor de beste actrice ging naar Kirsten Dunst voor haar hoofdrol in Lars von Triers Melancholia. De Amerikaanse actrice bedankte de jury voor de eer en het festival om de film niet uit de competitie te bannen. Over haar regisseur zei ze enkel dat ze ‘dankbaar was omdat hij haar de rol zo vrij liet invullen.’ Melancholia, met naast Dunst ook ander goed volk als Charlotte Gainsbourg, Charlotte Rampling, John Hurt en Stellan Skarsgård, heeft nog geen Belgische releasedatum.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten