U kent ongetwijfeld het volgende spreekwoord: 'Al draagt een aap een gouden ring, het is en blijft een lelijk ding'. Laat dat de leuze zijn die we als kritische ondertitel willen voorstellen na het zien van de nieuwe film van Seth Gordon. Met een - en pardonneer ons voor de iets te enthousiaste woordkeuze - topcast als deze zo'n middelmatige film neerzetten, daar moet je misschien ook talent voor hebben. Allicht moeten onze
woorden nog een tikkeltje afkoelen, want het blijft wel een genietbare film bij momenten, maar laat het speeksel dat uit uw mond loopt bij het zien van de affiche u niet misleiden: een goede film is Horrible Bosses allesbehalve.
Het is opmerkelijk echter, dat hij een relatief hoge score weet te bemachtigen bij het IMDb-publiek (waaronder ook iedere brave ziel die weet hoe hij een profiel moet aanmaken). Een luttele 7.4 is zeker niet slecht, en zelfs de metacritic-score is nog een behoorlijke 5.7 (als je weet dat Antichrist een 4.9 behaalt). Wij begrijpen die scores eerlijk gezegd niet. Verschillende gerenommeerde tijdschriften en kranten geven ons inziens een nogal hoge score. In Telegraph lezen we zelfs deze schokkende tagline: "David Gritten is pleasantly surprised by 'Horrible Bosses', which is well-plotted and funnier than the 'Hangover' films." Deze film is inderdaad een schaamteloze kopie van The Hangover maar verre van een evenbeeld, laat staan dat hij het er nog beter van zou afbrengen. Mary Pols schrijft als titel in Time magazine: "So-so movie, exellent Jason Bateman!". Daarmee is het eigenlijk gezegd. Met uitzondering van Jason Bateman weet niemand, zelfs niet Kevin Spacey - ondergetekende is een ware fan - diepgang te geven aan zijn of haar personage, ook al hebben ze niet veel om dieper op in te gaan.
Horrible Bosses is een zwarte komedie van Seth Gordon, met in de hoofdrollen onder meer Kevin Spacey, Jennifer Aniston, Jason Bateman, Jamie Foxx en Collin Farrell. De film toont drie verhalen van evenveel vrienden die na een tijd door elkaar lopen. Het verhaal van Nick is nog vrij herkenbaar: zijn baas (Spacey in een typerende doch leeghoofdige rol) is een pretentieuze eikel. Hij doet er alles aan om het leven van Nick een hel te maken en gunt hem die uiteindelijke promotie niet, zodat in Nicks hoofd stilaan de kortsluiting begint te naderen. Dale ziet op een andere manier af tijdens de werkuren. Zijn bazin is namelijk een geile nymfomaan (Aniston in een v(l)(r)eselijke rol), die hem en zijn kersverse bruid in wording misbruikt. Ze treitert hem door te willen neuken op de meest onreine manieren en plaatsen en door zijn verloofde een sluier voor te houden maar wel met haar echtgenoot op haar comateuze lichaam seks probeert te hebben. Dan is er nog Kurt, die met lede ogen moet aanzien hoe zijn baas wordt opgevolgd door diens zoon, een gewetensloze, drugsverslaafde die het hoognodig vindt om dikke en invalide personen op staande voet te ontslaan. De vrienden zijn het beu hun leven te laten verzuren en zinnen op wraak... Vanaf hier begint de copy-paste van The Hangover, waarbij zelfs de details van de personages overeenkomen: er is Phil, die zijn lid achternaloopt en daarom niet helder denkt, er is ook Stu, die normaal een brave jongen is en altijd doet wat van hem verwacht wordt en tenslotte is er overduidelijk Alan, die moet zorgen voor de doldwaze wendingen en de knotsgekke uitroepen in de film, die de kijker moet winnen voor de film of zelfs een vervolg, om met de tijd mee te zijn. Respectievelijk zijn dit Kurt, die na het aanhoren van Dale's probleem meteen zijn zinnen heeft gezet op de bazige Dr. Julia, Nick, die al jaar en dag zijn afgunst voor zijn baas (Spacey) wegslikt en door een hel gaat om hem te paaien, reikhalzend uitkijkend naar een promotie en Dale, die met een erg hoge frequentie om aandacht vraagt en onzin uitkraamt en die qua verveling in de buurt komt van een langpootmug die continu om je kop zoemt wanneer je nachtrust wenst.
Als de acteurs niet je dat zijn, kan een komedie altijd wel goed wegkomen - langs het achterpoortje in dit geval. Maar dat achterpoortje staat spijtig genoeg maar op een kier. Er ontbreken met andere woorden nog wel zaken die van deze film een goede komedie zouden kunnen maken, zoals een goed verhaal, bijvoorbeeld. Veel meer dan de horrible bosses en de wraakactie die daarop volgt houdt de film niet achter de hand. Hier en daar een goede grap, maar dat wordt gecompenseerd door even vaak onnodige en irritante minuten te branden op ons collectieve netvlies. Wat de film wel goed doet is de koe bij de horens vatten, zoals men dat zegt. Gordon en zijn team winden er geen doekjes om en verbeelden meteen in medias res alle relevante zaken die je als kijker moet weten om de rest van de film plat in je zetel door te brengen. Spijtig genoeg is het maar flauw wat in de volgende drie kwartier volgt. Alleen lichtpunt Jason Bateman weet zijn amorfe personage nog wat te polijsten met fijn postuurwerk en een enkele rake, accurate grijns, blik of lach. Hij is echt het lichtje dat je van ver kan zien door het donkere bos, maar het lichtje is iets te vaag om het pad te verlichten.
Niettegenstaande is er ongetwijfeld kwaliteit in huis. Namen als Kevin Spacey, Jennifer Aniston, Colin Farrell, Jamie Foxx, Jason Bateman en anderen zijn niet bepaald tweederangacteurtjes. Toch slaagt deze komedie er niet echt in om hoge toppen te scheren. De reden daarvoor is eenduidig: de acteurs krijgen geen personages voorgeschoteld, het zijn wederom bordkartonnen figuren. We hadden het reeds over de tekortkomingen van Kevin Spacey en Jennifer Aniston, maar we sparen u dan nog de vreselijke vertoningen (vertolking mogen we niet zeggen, aangezien de acteurs ook maar hun werk doen) van onder meer Jamie Foxx en Colin Farrell. Algemeen: de film is pijnlijk voorspelbaar en faalt grandioos in zijn opzet: een tweede The Hangover zijn. Soms valt er wat te lachen, maar de algemene conclusie is hier overduidelijk: het is niet omdat je over goede acteurs beschikt, dat je een goede film kan maken.
Ons oordeel: ★★
Ons oordeel: ★★
Horrible Bosses / VS 2011 / Regie: Seth Gordon / Scenario: Michael Markowitz, John Francis Dayley, Jonathan Goldstein / Met: Jason Bateman, Charlie Day, Jason Sudeikis, Kevin Spacey, Jennifer Aniston, Colin Farrell, Jamie Foxx e.a. / 98 min.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten